20 Şubat 2015 Cuma

Kara doymak


Kar yağdığına sevinemeyecek kadar ne yaşadın sen kızım diyebilirim kendime.
Kar yağışını çok severim, severiz.
Kar yağışını nasıl olurda görmem.
İşte bu denli hastaydım.
Elime bir kar tanesi değmedi zira ben penceremi bile açamadım.
Diş randevuma gidemedim uyuyordum çünkü deliksiz!

Bu sabah 8.arayışına açtım telefonu "Ama olmaz ki böyle 50 sefer aradım" diye isyan ediyordu bir ses tanıyorum ama numara kayıtlı değil kimsin diyemeden konuşmaya devam etti "Ben sana ulaşmaya çalışırken sen yeni uyanıyorsun ah acımasızsın"
Çalışmadığım için o saatlere kadar uyuduğum doğruydu ama sesim yeni uyanmış değil öksürmekten kendini kaybetmişti.

Geceleri ateş sıcak basmadan dolayı uyuyamadım.
Kitap okusam gözlerim kapanıyordu.
Daha yorganı örtmeden sıcak basıyor uykum kaçıyordu.
Film izlemek başımı agritıyordu.

Nihayet ertesi gün kendime geldim makinamı elime alıp bir daha yağmazsa diye bir anı fotosu çekebildim.

Ve "Seninle karşılıklı kar topu oynamadım ya hala doymuş değilim kara dedi" Bir ses.